Visie op complementair en regulier

Filmpje: Dr Kleipool over Ikigai, levenskracht en natuurgeneeskunde

Filmpje: een Helend Vermogen


Artikel: “De vanzelfsprekende samenwerking van regulier en complementair”

Onderstaand artikel van mijn hand is geplaatst begin 2013 in het Tijdschrift voor Integrale Geneeskunde (TIG) en Arts Therapeut & Apotheker (AT&A) onder de naam “De vanzelfsprekende samenwerking van regulier en complementair”.

Conclusie van het artikel

Voor de nieuwe opbouw van de gezondheidszorg is de patiënt het uitgangspunt, niet de behandelaar. Dit lijkt een open deur, maar in de praktijk is dit niet zo vanzelfsprekend. Hiervoor is transparantie vanuit zowel de complementaire als de reguliere beroepsgroep noodzakelijk.
Ieder specialisme en iedere vakgroep moet worden opgeroepen om intern naar de gehanteerde behandelwijze te kijken en die in het licht van het schema van de vijf universele behandelniveaus een plaats te geven.

Door deze vorm van zelfonderzoek kunnen onduidelijkheid en valse claims over behandelresultaten worden opgespoord. Behandelaars kunnen gaan begrijpen in welke stuk van de genezing van het individu zij een rol kunnen spelen, waarbij de patiënt zelf steeds de sleutelrol speelt. Behandelaars gaan meer in interactie om zo sneller en beter te weten hoe en wanneer ze moeten doorverwijzen. Samenwerking en verwijzing zijn dus de sleutel om de patiënt te begeleiden naar herstel.

Dit vraagt een indringende verandering van houding van zowel de patiënt, die moet gaan leren zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen, als ook van de behandelaars, die de uitoefening van hun specialisme vanuit het omvattende en samenhangende perspectief moet leren uitvoeren.

Als nuttig neveneffect zal hierdoor de overheid er van doordrongen raken dat er gezonde mogelijkheden zijn om kostenbesparing en verhoogde efficiëntie in de gezondheidszorg te realiseren.